Jakikolwiek materiał, w tym też metale oraz wyroby stalowe bez najmniejszego kłopotu można poddać przeróżnym rodzajom obróbki. Są w stanie to być odmiany mechaniczne, cieplne, chemiczne oraz wiele innych. Pewnie większość z nas przynajmniej raz w życiu dokonywała pewnych prac przy produktach metalowych, każda z nich jest swego typu obróbką.
Pośród mechanicznych, najbardziej legendarnym jest bezsprzecznie skrawanie, innymi słowy cięcie pozwalające uzyskać materiał o wyznaczonych i niezbędnych nam wymiarach. Do tego dochodzi również szlifowanie, wiercenie, gięcie, frezowanie, wytaczanie oraz wiele innych. Pod względem chemicznym w najwyższym stopniu powszechną formą jest hartowanie pozwalające uzyskać jeszcze lepsze właściwości i wytrzymałość na dużo składników zewnętrznych i działanie przeróżnych sił fizycznych. Do obróbki należy zaliczyć także zagruntowanie i malowanie, zapewniające wytrzymałość na korozję oraz zabezpieczające przed najgorszym akceptowalnym faktem, innymi słowy rdzą.
Każdy proces niezależnie czy mechaniczny, fizyczny, chemiczny lub też inny określany jest mianem obróbki stali, bo to właśnie dzięki temu zmienia ona swój kształt, parametry oraz ogólny wygląd zewnętrzny – znacznie więcej na Energoel. Najistotniejszym procesem syntetycznym występującym podczas obróbki stai jest oczywiście hartowanie. Ma prawo dotyczyć ono nie tylko tego rodzaju materiału, gdyż niezmiernie w szeregu przypadków słyszymy także o hartowanym szkle bądź innych wyrobach.
Wykonuje się go zwłaszcza przez wzgląd na pozyskiwanie materiałów o jak wysokiej odporności na działanie wszelkich czynników fizycznych, takich jak siły dynamiczne i statyczne i mechanicznych. Po ukończeniu tego etapu obróbki, żadne siły nie są w stanie zniszczyć gruntownie danego materiału, a w szczególności stali. Jest parę metod stosowania tego typu procesu, a są to zazwyczaj: sztampowe, stopniowe, izotermiczne, powierzchniowe (płomieniowe, indukcyjne, kąpielowe, ślepe, laserowe, kontaktowe, elektrolityczne, impulsowe).
Ogólna zasada hartowania polega na wykonywaniu dwóch następujących zaraz po sobie czynności. Pierwszą jest potrzebne rozgrzanie stali do temperatury wynoszącej powyżej 700 stopni i utrzymywanie jej przez określoną długość czasu. Po takim wygrzaniu ma obowiązek nastąpić jak najszybsze schłodzenie, żeby nie powstały niekorzystne tlenki mogące przekształcić właściwości materiału.br>
